| |
Ιστορικό
To Διεθνές
Αεροδρόμιο Ελληνικού ή απλά Ελληνικό (επισήμως Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών) ήταν
το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας για πάνω από 60 χρόνια, μέχρι το Μάρτιο του
2001, οπότε και έκλεισε, αντικαθιστούμενο από το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελευθέριος
Βενιζέλος. Ο κωδικός του κατά την IATA ήταν ATH (που τώρα χρησιμοποιείται από το
Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος) ενώ τώρα είναι HEW, και ο κωδικός του κατά τον
ICAO ήταν LGAT. Το πολιτικό αεροδρόμιο είχε δύο τερματικούς σταθμούς (terminal),
ο δυτικός για την Ολυμπιακή Αεροπορία και ο ανατολικός για τις διεθνείς πτήσεις
και τις λοιπές Ελληνικές αεροπορικές εταιρίες. Ένας επιπλέον τερματικός σταθμός
ήταν αυτός της Αμερικανικής Βάσης του Ελληνικού και χρησιμοποιούταν για τις
charter πτήσεις.
Το αεροδρόμιο άρχισε να κατασκευάζεται το 1938 στη περιοχή Χασάνι, με διάδρομο
προσγειώσεως 1.800 μέτρων μετά από απαλλοτρίωση τμημάτων των τότε κοινοτήτων
Κομνηνών και Ελληνικού. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος όμως δεν επέτρεψε την ολοκλήρωσή
του. Κατά την περίοδο της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής επίσπευσαν οι Γερμανοί την
επέκτασή του για δικούς τους σκοπούς. Αντίθετα η συμμαχική αεροπορία επεδίωξε να
παρεμποδίσει τη συμπλήρωσή του με συνέπεια επί σειράς επιδρομών, κυρίως
νυκτερινών βομβαρδισμών προς αποφυγή θυμάτων εκ των εργαζομένων εκεί Ελλήνων.
Από τους βομβαρδισμούς εκείνους είχαν προκληθεί πολλές ζημιές ακόμη και στους
παρακείμενους οικισμούς. Κατά την αποχώρησή τους όμως οι Γερμανοί κατέστρεψαν
και υπονόμευσαν τους διαδρόμους του.
Μετά τη λήξη όμως του πολέμου οι ζημιές αυτές επιδιορθώθηκαν και το 1950 το
αεροδρόμιο απέκτησε και δεύτερο διάδρομο με μήκος 2.250 μέτρα, ενώ ο πρώτος
αυξήθηκε και αυτός στα 2.250 μέτρα. Το 1958 ο κύριος διάδρομος αυξήθηκε πάλι, με
μήκος τα 3.000 μέτρα. Το 1969 εγκαινιάστηκε ο Ανατολικός Αεροσταθμός, ο οποίος
είχε σχεδιαστεί από το γνωστό Φινλανδό αρχιτέκτονα Έρο Ζάρινεν. Τη δεκαετία του
1970 ο κυρίως διάδρομος επιμηκύνθηκε στα 3.500 μέτρα, ενώ το 1976 η Ελληνική
Κυβέρνηση ανέθεσε σε Κοινοπραξία της Aeroports de Paris και του Αεροδρομίου της
Φρανκφούρτης την επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για τη μεταφορά του
αεροδρομίου. Η τοποθεσία που επιλέχθηκε τελικά ήταν τα Σπάτα, αλλά η κατασκευή
αναβλήθηκε. Τη δεκαετία του 1990 το αεροδρόμιο εξυπηρετούσε από 10 έως 12
εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο. Διέθετε 2 διαδρόμους, ο κύριος ήταν ο 15L/33R και
ο δευτερεύων ο 15R/33L, ο οποίος χρησιμοποιούταν κυρίως ως τροχόδρομος για τα
αεροσκάφη της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Το Αεροδρόμιο του Ελληνικού έμεινε γνωστό στους κύκλους των απανταχού
planespotters σαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αεροδρόμια παγκοσμίως, όσο αναφορά
τη σπανιότητα των κινήσεων του. Η γεωγραφική του θέση ήταν ο ιδανικός ενδιάμεσος
σταθμός για τα παντός είδους αεροσκάφη. Μετά, δε, την διάσπαση της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ.
αναρίθμητες ήταν οι πρώην Σοβιετικές εταιρίες που εμφανίζονταν σχεδόν καθημερινά.
Για τους planespotters το κλείσιμό του, το Μάρτιο του 2001, ήταν μια τεράστια
απώλεια.
|
|
|
